خاک میخوریم اما خاک نمیدهیم...

 ستارخان نوشته بود:

من هیچ وقت گریه نمیکنم چون اگه اشک میریختم آذربایجان شکست میخورد و اگر آذربایجان شکست میخورد ایران زمین میخورد...

اما تو مشروطه دو بار اون هم تو یه روز اشک ریختم.

حدود 9 ماه بود تحت فشار بودیم..بدون غذا.. بدون لباس.. از قرار گاه اومدم بیرون...چشمم به یک زن افتاد با یه بچه تو بغلش..

 دیدم که بچه از بغل مادرش اومد پایین و چهار دست پا رفت به طرف بوته علف...

علف رو از ریشه درآورد و از شدت گرسنگی شروع کرد خاک ریشه ها رو خوردن...   

با خودم گفتم آلان مادر اون بچه به من فحش میده و میگه لعنت به ستارخان که مارو به این روز انداخته...

اما...

مادر کودک اومد طرفش و بچش رو بغل کرد و گفت : عیبی نداره فرزندم... خاک میخوریم اما خاک نمیدهیم... اونجا

بود که اشکم در اومد...

پی نوشت:

کاش ما هم کمی یاد می گرفتیم...

الان نیازی نیست که خاک بخوریم فقد باید کمی  از چشم و هم چشمی هامون کم کنیم و با افتخار کالای ایرانی بخریم.

Ref:http://go.charchoob.com/index.php?url=http://www.robe-farda.com