نفس گرم حاج آقا

دیشب به توفیق خدا و همت دوستان در خدمت حجت الاسلام داستانپور بودیم.مثل همیشه و به یاد جلسات هفتگی سابق،حاج آقا با احوال پرسی و خوش و بش با تک تک رفقا و سراغ گرفتن از برخی دیگر که حضور نداشتند ،خاطرات خوب گذشته را زنده کردند.بعد از دقایقی گپ و گفت و شوخی و خنده ،از حاج آقا خواهش کردیم ما را با بیاناتشان به فیض برسانند.

خلاصه ای از صحبتهای ایشان را برای دوستان قرار می دهم:

انسان باید ابتدا متوجه شود که در این دنیا گمشده ای دارد تا به دنبال آن برود.باید به دنبال آن حقیقت بود.چیزهای دیگر ،حتی اگر دنبال آن هم نرویم به تدریج بدست می آید.نباید جوانیمان را برای اینگونه مسائل زندگی خرج کنیم.

گمشده انسان در کلام معصومین دو چیز است:

1-خدا را بزرگ ببین

2-دنیا راکوچک ببین

تا دوران جوانی که انسان درگیر مسایل مربوط به شهوت است.بعد از آن حرص و طمع پول و به تبع آن دروغ و ... سراغ انسان می آید.به همین دلیل باید تلاش کنیم که تا پایان جوانی ،گمشده خود را بشناسیم.

انسان همیشه به خلوت با خدا نیاز دارد،مخصوصا در جوانی ،ولی متاسفانه به بهانه های مختلف-کار و ...-در این دوران حساس کمتر به آن بها داده می شود.

بعضی از جوانان در موضوعات مختلف دینی ،بحث حجاب ، نوع رابطه با دیگران و ... واقعا مستضعف هستند.یعنی اصلا در محیطی نبوده اند که این حرفها به گوششان بخورد یا تحت فشار خانواده این طورتربیت شده اند.به خاطر همین وقتی این صحبتها را می شنوند میگویند چرا حالا که ما غرق فساد شده ایم باید این حرفها را بشنویم.

زمینه برای تاثیرگزاری زیاد است چون دلهای جوانان به تعبیر رهبر انقلاب پاک است اگر مجاهدانه تلاش کنیم تاثیرش را خواهیم دید.

اگر کسی دید درستی به دنیا داشت مسیر را پیدا می کند وگرنه تا آخر دچار تشویش و اضطراب است.دنیا آن مقدار که دنبالش ندوی دنبالت می دود.همانطور که تنها مرجعی را که تمام دنیا شناخت حضرت امام بود که هیچگاه دنبال دنیا نرفت و ریالی برای مرجعیتش خرج نکرد.تنها مرجعی که رساله اش به زبانهای مختلف ترجمه شد و اگر آنرا دست کسی می دیدند حکمش اعدام بود حضرت امام بودند.

چگونه این نگاه را در خود تقویت کنیم؟

·        هر جا دنیا خواست برایتان بزرگ شود به قیامت و مرگ فکر کنیدتا دنیا را کوچک ببینید.

·        عبرت گرفتن از سرنوشت دنیاپرستان

·        تفکر کردن

·        تضرع:خدایا حقیقت اشیا را به من نشان بده

·        معاشرت با اهل دل و اولیا و توسل به شهدا ،در این صورت است که خجالت میکشیم که به دنیا اهمیت بدهیم.

اگر در مسیر رفتیم عنایت خاص هم شامل حالمان می شود.البته خاصیت دنیای امروز این است که آنقدر برایمان بت شده است که هرگاه می خواهیم از آن دور شده و وارد فضای خلوت با خدا شویم برایمان سخت و سنگین است.

نکند روزی بگوییم:

سرمایه زکف رفت و تجارت ننمودیم